Yalnızlığım Der Ki

Yalnızlığım Der Ki

Doğarsın bir sabah

Gündüz terk eder

Uyanırsın, gece dolar sokaklara

Karanlık terk eder

Oturursun balkona

Martın bilmem kaçında

Öyle değil mi zaten

Önce günleri unutursun

Ardından aylar geçer

Bir de bakmışsın yıllar eder

Terk edilmişliğin

Hatırlıyorum her akşam

Anam ovardı ellerini küçük bir kremle

Soğuk sulardan çatlamış

Anımsıyorum

Kalmıştım bir dağ başında sırılsıklam

Yüreğimin ta ortasında

Sanki durmuş zaman

Bir vakit anladım

Geceyi yıldız, güneşi gündüz terk eder

An olur solar çiçekler baharı terk eder

Büyür içimde bir dağ 

Bir yanında geceyi, güneşi ve baharı

Bir yanında yıldızı, gündüzü

Ve açmamış bir çiçeği besler

Ölünceye yahut

Sevinceye dek